AdSense

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014

Το παρασκήνιο μιας βάφτισης......

Κάπου κάποτε είχα διαβάσει ότι καταλαβαίνεις πως μεγάλωσες όταν αντί για τα ξέφρενα ολονύχτια πάρτυ πιάνεις τον εαυτό σου να πηγαίνει ολοένα και περισσότερο σε παιδικά πάρτυ ,γάμους και βαφτίσια....τώρα που το σκέφτομαι είχε δίκιο όχι όσων αφορά την ηλικία αλλά το γεγονός ότι συνειδητοποιείς ότι μπήκες σε άλλη φάση στην ζωή σου!!! Μιας και τώρα είναι η εποχή που το πρόγραμμα είναι φουλ στα βαφτίσια, στα παιδικά πάρτυ κτλ είπα να γράψω μια ανάρτηση για την βάφτιση της Αναστασίας που με την πολύτιμη βοήθεια φίλων έγινε πραγματικότητα στις 12 Φεβρουαρίου 2012 , ένα χρόνο ακριβώς δηλαδή μετά την γέννηση της......

Όταν γέννησα ήταν Φεβρουάριος του 2011 εποχή που ήδη η Ελλάδα είχε αρχίσει να παίρνει την κάτω βόλτα και η κρίση είχε μπει για τα καλά στην ζωή όλων μας...Άλλοι έχασαν δουλείες,άλλοι μετακόμισαν,άλλοι έχασαν ακόμη περισσότερα, όλους κάπως μας επηρέασε. Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες και η διαδικασία της βάφτισης ακόμη πιο δύσκολη διότι τότε μέναμε Θεσσαλονίκη η Αναστασία ήταν μικρή, με πολλές όμως ανάγκες, οι αποστάσεις στην πόλη μεγάλες , ο χρόνος λίγος και τα χρήματα που ήταν να διατεθούν συγκεκριμένα!

Εκείνη την δύσκολη φάση είναι που καταλαβαίνει κανείς την δύναμη της φιλίας ... δεν έχω κανένα παράπονο από καμία φίλη μου όλες με τον τρόπο τους με βοηθούσαν και με στήριζαν, άλλωστε οι περισσότερες μένουν και μακρυά... είχα την τύχη βέβαια να έχω τότε δίπλα μου το νεραιδάκι μου την Σωσώ... Όταν τα νευρά και το άγχος για όλη την διαδικασία με είχαν κατακλύσει ήταν η Σωσώ που με βοήθησε να τα βγάλω εις πέρας... Τα κάναμε όλα παρέα , αγόραζε κάθε φορά κάθε λογιών κορδέλες και κορδελάκια , χάντρες , ασημόσκονη και ό,τι άλλο μας ήταν απαραίτητο για να δημιουργήσουμε από τα προσκλητήρια και τις μπομπονιέρες μέχρι τον στολισμό στην εκκλησία....

Τα βράδια μας τα περνούσαμε παρέα μέχρι το ξημέρωμα με τα μάτια μας και τα χέρια μας να πονάνε από τις τόσες κατασκευές, όμως με απίστευτα γέλια και ψυχανάλυση παντός επιστητού!!! Αξέχαστη εμπειρία...

Να κάπως έτσι την βγάζαμε σχεδόν κάθε βράδυ αφού έβαζα την Αναστασία για ύπνο και μέχρι να εξαντληθούμε....


το βλέμμα της Σωσώς τα λέει όλα .....


και όμως μαζί όλοι συμπεριλαμβανομένου και του Γιώργου που φαίνεται στην φωτογραφία και του Δημήτρη όλα πήγα κατ'ευχήν και προλάβαμε και τα φτιάξαμε όλα στην ώρα τους, με πολλή αγάπη και μεράκι , γιατί χωρίς αυτά τα δύο συστατικά τίποτα δεν πετυχαίνει ποτέ.... και το αποτέλεσμα ήταν αυτό....


Προσκλητήριο Ραβδάκι με Μωβ αστεράκι


φτιάξαμε καμιά 100αριά από αυτά ένα προς ένα όλα από την αρχή αν κάποιος ενδιαφέρεται μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου για λεπτομέρειες.


και κάναμε και δωράκια για τα μικρά παιδάκια που θα τιμούσαν με την παρουσία τους την βάφτιση της Αναστασίας μας

μπουρμπουλήθρες και ζαχαρωτά....

και τελευταία φτιάξαμε τις μπομπονιέρες που ήταν ιδέα της Σωσώς και αφού βρήκε και μου έφερε όλα τα απαραίτητα υλικά δημιουργήσαμε αυτό..




και το αποτέλεσμα μας αντάμειψε ήταν ονειρεμένες....


Πέρασαν οι μέρες και όταν έφτασε η μέρα της βάφτισης ...και ήταν όλα τέλεια παρόλο που η μέρα ήταν βροχερή και κρύα.... ήταν όλοι εκεί φίλοι και συγγενείς και άτομα που μας αγαπούν και αγαπάμε....και το κοριτσάκι μας πήρε το όνομα της και μια από της καλύτερες μου αδερφικές φίλες έγινε η πνευματική της μαμά και είμαι τόσο ήσυχη γιατί ξέρω ότι την αγαπάει σαν να είναι και δικό της παιδί...

Ο Ιούνιος πλησιάζει στο τέλος του και εμείς από δω και πέρα έχουμε να πάμε σε άπειρες βαφτίσεις γιατί από τότε που κάναμε την δική μας πέρασαν χρόνια και οι φίλοι μας έκαναν κι αυτοί οικογένειες και τώρα είναι η σειρά τους να ζήσουν αυτήν την μοναδική και τόσο συγκινητική εμπειρία...

...χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους μας στήριξαν εκείνη την περίοδο τον Γιώργο, την κουμπάρα μου την Ιωάννα που αν και μακρυά ήταν πάντα δίπλα μου, στους συγγενείς μας στην Καβάλα που έκαναν τις απαραίτητες προετοιμασίες εκεί για να είναι όλα όπως έπρεπε...στην Βίλμα και τον Γιώργο τον άντρα της που έκαναν τόσα χιλιόμετρα για να παραβρεθούν στην πιο σημαντική και ιδιαίτερη για μας στιγμή, στους φίλους στην Θεσσαλονίκη, στους φίλους μας εκεί που μας τίμησαν με την παρουσία τους και πάνω από όλα στην Σωσώ που χωρίς αυτή δεν θα είχα κάνει τίποτα....

....γιατί άλλωστε οι φίλοι είναι τα αδέρφια που επιλέγουμε...........

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!

Μαριάννα


2 σχόλια:

  1. Πόσο ωραίες εικόνες και πραγματικά δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο για τους φίλους !! Μπράβο πολύ ωραίο το Blog σας - Μαίρη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε ευχαριστούμε πολύ Μαίρη , προσωπικά χαίρομαι ιδιαίτερα που σου άρεσαν οι φωτογραφίες και η άποψη μου για τους φίλους!!! Ελπίζω να συνεχίσεις να μας επισκέπτεσαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θα χαρούμε να μοιραστείτε τις εντυπώσεις και τις σκέψεις σας μαζί μας...
κακόβουλα και προσβλητικά σχόλια θα διαγράφονται αυτομάτως ...

ευχαριστούμε!!!

Μαριάννα-Σοφία